Het is ruim 4 weken geleden dat wij jullie hebben geüpdate over onze belevenissen, maar dat is natuurlijk niet zonder reden. De avonturen, bijzonderheden en gekkigheidjes lieten op sommige momenten te wensen over. Of het komt door de toegenomen regendagen of doordat dit gedeelte van Australië ons minder aanspreekt? Geen idee, maar natuurlijk zijn we als volleerde reizigers verder getrokken richting het Zuiden. Hieronder beschrijven we weer een aantal hoogtepunten van onze reis van Brisbane tot aan Melbourne. Daarbij nemen we de weersomstandigheden in Nederland in beschouwing, dus we zullen jullie niet té jaloers maken.   Gold Coast Vanaf Brisbane zijn we naar de Gold Coast gereden. Kilometers strand, hotels, veel toeristen en 's werelds beste surfkust. Het hart van deze beroemde kuststrook heet Surfers Paradise en is vergelijkbaar met de toeristische Spaanse kustplaatsen. Zelf zaten we een plaatsje verder in Burleigh Head, omdat hier meer mogelijkheid was om illegaal te slapen. Tesamen met de locals, die net twee weken vakantie hadden, hebben we 6 dagen op het heerlijke strand liggen bakken en gezwommen in de zee met inmens hoge golven. De hoogste golven die wij in ieder geval ooit hebben gezien. Soms lijkt het net of er een blauwe muur op je afkomt. Dit komt doordat de oceaan hier vrijspel heeft vanaf Zuid- Amerika. De lang gekoesterde droom van Sven om te surfen in de Gold Coast kon dan ook eindelijk in vervulling gaan. Nadeel was dat op de dag van de surfles er een ontzettend harde wind stond, waardoor de golven driemaal zo hoog waren als normaal. Het maximum van 3 seconden staan op de surfplank was dan ook het hoogst haalbare. Snel dus nog maar een keer een plank huren!   Byron Bay Via stad van de hippies, genaamd Nimbin (waar ze zelfs wiet op straat verkopen en waar de ongeschreven regel is dat iedereen dreatlogs moet hebben om ergens binnen te komen), kwamen we aan in Byron Bay. Een kustplaats met dezelfde uitstraling als Surfers Paradise, maar dan voor de eigen bevolking. Het hoogtepunt was de trail die we gelopen hebben naar een vuurtoren die op het meest Oostelijke punt van Australië staat. Je moet er toch geweest zijn he?! Onderweg volop uitzicht over de oceaan en jawel onze grote vrienden, de walvissen, gaven weer een mooie show weg zo'n 50 meter bij ons vandaan. De walvissen zijn nu met hun jongen op terugreis naar Antarctica en wij zitten precies in de goede periode om dat te aanschouwen. We hebben in totaal nu al op 11 verschillende plaatsen spelende walvissen gezien, maar elke keer blijft het toch super speciaal! Kun je het voorstellen dat je lekker op het strand ligt en voor je zie je opeens een walvis uit het water springen? Nou dat dus en dan 11 keer ;) Port Macquarie In dit kustplaatsje zijn we naar een ziekenhuis geweest voor Koala's. De meeste hadden brandplekken op hun kont vanwege bosbranden. Onderweg hierheen gingen we langs Dorrigo national park. Een mooi gebied met watervallen en een uitkijkpunt over de bergen die te bereiken is vanaf een loopplank die boven een vallei loopt. Eng!   Great Lakes Great Lakes is een gebied met landinwaarts drie grote meren midden in de natuur en aan de andere kant verbonden is met de zee. Dat staat natuurlijk garant voor mooie uitzichten. Hoogtepunt hier was een kerk in de buitenlucht aan de voet van een meer (zie foto). Verder zijn er door de natuur ontstane zandduinen, vergeleken met die in Nederland zijn deze echt mega (zie foto). Erg leuk om je opeens in een woestijn te begeven.    Blue Mountains National Park De Blue Mountains zijn één van de topattracties van Sydney en daardoor wereldberoemd. Dit nationale park dankt zijn naam aan de blauwe gloed die er tussen de bergen hangt. In het park zijn veel wandelroutes en spectaculaire uitzichten over valleiën. Het bekendste punt is de three sisters: een rotsformatie met drie uitstekende torens (zie foto). Nadeel is toch wel de bussen volgeladen met Chinezen die vanuit Sydney hier naar toekomen. Met veel ellebogenwerk hebben we de three sisters dan wel op de foto gekregen, zonder dat er een roedel Chinezen voor stond. We zijn twee dagen gebleven in dit park zodat we nog een aantal wandelroutes konden lopen. Sydney hebben we overgeslagen, omdat we nog 5 dagen in deze stad zijn met Oud en Nieuw. Jervis Bay Voordat we richting Jervis Bay gingen, zijn we langs Kiama geweest. In dit plaatsje is een blowhole waar het zeewater onder een grot verdwijnt en het vervolgens omhoog spuit uit een gat in de rots. Leuk om te zien! Jervis Bay is een kustplaats waar een bebost gebied geleidelijk overloopt in het witte zand. Hier hadden we bij een picknick area een mooie plek gevonden om te slapen. Na het eten, afwassen en tandenpoetsen hadden we het idee om nog niet het bed op te maken, maar nog even wat voor ons zelf te doen. Nog geen half uur later begon onze camper te trillen op haar banden en het tafellicht te flikkeren. Aardbeving, dachten wij! Totdat we uit het raam keken en we tot onze verbijstering zagen dat er twee brandweerauto's, met alle toeters en bellen, naast ons waren komen staan. Als kinderen die voor het eerst vuurwerk zagen, liepen we de camper uit om eens even polshoogte te nemen of onze uitlaad rookte. De beste mannen hadden geen oog voor ons en verzamelden met kaarten en al in een picknick-hokje. Wat er toch wel weer hilarisch uitzag. Vervolgens verdwenen ze gegroepeerd in het bos en lieten ons als verlaten jonge hondjes vastgebonden aan een boom en met veel vraagtekens achter. Tot overmaat waren de brandweerauto's in dezelfde staat achter gelaten als dat ze arriveerde, waardoor onze camper tijdelijk veranderde in de hipste discotheek van Jervis Bay. Op het moment dat Martine de sleutel van het contact van de auto's wilde omdraaien, kwamen de mannen terug van hun scoutingavontuur. Na een vriendelijk knikje en handgebaar richting Martine vertrokken de helden op deze memorabele avond in het duister. Tot op de dag van vandaag vragen wij ons af wat ze met zijn 14en gedaan hebben in het bos...   Batemans Bay Batemans Bay is de kustplaats waar de inwoners van Canberra naar toe gaan om verkoeling te zoeken. We kregen een tip van andere reizigers (bedankt Alex en Kim!) dat even verderop bij Pebbly beach kangoeroes op het strand komen. Dat hadden we nog niet eerder gezien. Via een hele mooie route kwamen we aan bij het strand en tegen schemer zagen we inderdaad de kangoeroes vanuit de bosjes het strand opkomen. Een uniek en grappig gezicht om ze in rijtjes achter elkaar te zien springen over het zand. Wat minder leuk was, is dat er ook een aantal tamme kangoeroes bij waren. Nadat ze het geknisper van een zak chips op Sven zijn schoot hadden gehoord, kwamen ze langzamerhand dichterbij. Voor degene die Sven een beetje kennen: zijn zak chips is heilig! Dus je snapt dat de wereld te klein was, toen er eentje bijna met zijn kop in de zak chips zat. Komende dagen eten we dus nog lekker kangoeroe vlees. Canberra Via een mooie route met wijds uitzicht reden we vanuit de kust het binnenland in naar Canberra. Canberra is de hoofdstad van Australië en in het groene hart staan hier dan ook alle overheidsgebouwen, ambassades, nationale musea, etc. We zijn hier twee dagen gebleven en hebben het indrukwekkende War Memorial Museum (nooit geweten dat Australië in zo veel oorlogen heeft gevochten), het Australische nationale museum (veel over de Aboriginals), de nationale bibliotheek (waar het boek van James Cook ligt, de man die Australië ontdekte) en het parlementsgebouw bezocht. Het parlementsgebouw is in een berg gebouwd en ligt temidden van alle bezienswaardigheden. Op de dag dat wij er waren, hadden de ministers net een zitting. Na een security check mochten we dus plaatsnemen in de bezoekersruimte en hebben we het voltallige kabinet even aan het debatteren gezien. Dit doen ze op zijn typisch Engels, iedereen schreeuwt tegen elkaar in en juult elkaar uit. Zeer leuk om mee te maken in vergelijking met onze eigen tweede kamer. Bairnsdale Vanuit deze plaats zijn we met een gratis pondje naar Raymond Island gegaan. Hier leven grote kolonies wilde Koala's. Toen we er eentje gevonden hadden en op de foto wilde zetten, hielp een local ons even om ervoor te zorgen dat de Koala zijn ogen open deed. Heel simpel: trap tegen de boom, die trilling voelt de Koala en wordt dan wakker. Dit kunstje hebben we vervolgens even herhaald bij de 9 Koala's die we in totaal gezien hebben. Wilsons Promontory national park Dit nationale park is één van de populairste parken van Australië. Het park bestaat uit veel walking tracks naar bergtoppen en uitzichtpunten over verschillende baaien. Wij hebben hier onze beenspieren weer wat sterker gemaakt op een drie uur durende loop naar een hoog uitkijkpunt boven op een berg. Het uitzicht was het zeker waard! Hier ligt ook het meest Zuidelijke puntje van Australië, maar helaas was deze weg nog afgesloten vanwege overstromingen van het jaar daarvoor.   Philip Island Philip Island is met een brug verbonden met het vaste land. Het eiland is bekend vanwege haar wereldberoemde pinguin parade, zeeleeuwen en Koala reservaat. Helaas heeft de toerisme ervoor gezorgd dat er voor al deze attracties entree betaald moet worden. We besloten daarom alleen naar de pinguin parade te gaan. Dit zijn de kleinste soort pinguins die er bestaan en tegen het duister het strand op komen en over de duinen lopen naar hun nest. Een erg schatting en grappig gezicht, mede omdat de pinguins erg angstig zijn als ze uit de zee moeten. Te midden van vele Chinezen zaten we een uur voor zonsondergang op een betonnen tribune aan het strand te wachten op de Pinguins. Toen we door de koude wind bijna bevroren waren, kwamen de eerste pinguins aan land. Helaas was het niet toegestaan om foto's te maken, omdat ze daar van schrikken. Op de weg terug vonden wij dat één foto zonder flits wel mogelijk was voor de entreeprijs die we hadden betaald. Sneaky enkele foto's van de vogels genomen, totdat we achter ons twee oudere mensen hoorde zeggen: 'No photos, that is the rule'. En zo gauw iemand ons orders denkt te geven, schiet dat bij ons in het verkeerde keelgat. Vooral als het twee bejaarden zijn die niet eens weten hoe een fototoestel werkt. Martine beet dus fel van haar af, waarop de vrouw besloot een ranger te gaan halen en ons te verklikken. Die confrontatie wilde we natuurlijk niet uit de weg gaan! Wij netjes wachten bij haar man, maar ze kwam niet meer terug. Even later zagen we haar voorbij komen afgevoerd op een golfkarretje voor mensen die moeilijk te been zijn. Zeer waarschijnlijk werd de wandeltocht terug naar het strand voor de vrouw teveel. Zielig maar toch, 1-0! Dandenong Rangers national park Dit park ligt ten Oosten van Melbourne en is bekend omdat je vanaf de top een heel goed uitzicht hebt over Melbourne en omgeving. Op de dag dat wij hier waren was het een zonnige dag, dus we hadden een heel goed uitzicht. Verder kun je in het park een populaire trail lopen genaamd de '1000 steps'. Zoals je al kan raden kwamen we bezweet en al hijgend boven aan...   We zijn nu in Melbourne en op bezoek geweest bij familie van Sven. We hebben hier met het hele gezin gebarbequed en voor het eerst een Australische huis van binnen gezien. Het was een zeer geslaagde dag! Wat ons nu nog rest is de camper uitmesten, schoonmaken, inleveren en dan 14 november naar Tasmanië vliegen. In totaal blijven we daar 16 dagen en het grootste deel verblijven we dan bij familie van Martine. Tasmanië belooft een ontzettend mooie natuur en veel wildlife te hebben. We houden jullie daarom op de hoogte met hopelijk meer avonturen dan deze editie! Omdat Tasmanië bekend staat om haar wildlife, sluiten we dit keer graag af met een lijstje van alle bijzondere dieren die we tot nu toe in het wild gezien hebben. Hopelijk komt hier in ieder geval de Tasmaanse Duivel nog bij; Zwarte beer, herten, krokodillen, kangoeroes en wallabies, koala's, walvissen, dolfijnen, schildpadden, vissen en papagaaien in allerlei mogelijke kleurencombinaties, kakatoes, kookaburra (vogel die het geluid van een aap nadoet), wombat, emu, een hagedissoort van meer dan een meter, slangen, pinguins, zeeleeuwen en nee helaas geen wilde Cassowary. Veel liefs van ons!